Autor Legal Centre Lesvos – Original Source
Since March 2020, collective expulsions in the Aegean Sea have been perpetrated with impunity.
Legal Centre Lesvos’ new report contributes to the growing body of evidence, media coverage, civil society reports and other investigations which have documented how Greek authorities are deliberately and systematically abandoning hundreds of migrants in the middle of the Aegean sea, without means to call for rescue, on unseaworthy, motorless dinghies and liferafts. It is intended to serve as a resource for survivors of collective expulsions and solidarity actors.
Following the Legal Centre Lesvos’ first report, the present report is based on evidence shared by over fifty survivors of collective expulsions, and underscores the widespread, systematic and violent nature of this attack against migrants. Beyond being egregious violations of international, European and national human rights law, this report argues that the constituent elements of the modus operandi of collective expulsions in the Aegean amount to crimes against humanity within the definition of Article 7 of the Rome Statute of the International Criminal Court. Click here for full reportDownload
Despite overwhelming evidence of collective expulsions in the Aegean, the national and European response has been to turn a blind eye: failing to even attempt to hold the responsible Greek authorities to account, let alone other public and private actors directly or indirectly involved. On the contrary, the European Commission has praised the violent “border and migration management” practices implemented in Greece and underwritten its support with substantial financial and material assistance. In the context of the COVID-19 pandemic which prevented Greece carrying out “official” deportations to Turkey, collective expulsions have conveniently served as an unofficial implementation of the “EU-Turkey Deal” and other bilateral “readmission” agreements with Turkey, which form part of fortress Europe’s border externalisation drive.
There are only so many times legal and civil society actors can list and table such human rights violations and be met with deafening silence and inaction before this itself becomes evidence of Greek and European liability for collective expulsions as an egregious attack on migrants’ lives. Such inaction also reveals how migrants’ lives are increasingly treated as disposable, in a manner that has historically accompanied the commission of atrocity crimes.
While the systematic violence of pushbacks in the Aegean is scandalous, it is also the logical endpoint of a dehumanising and punitive European border regime that has systematically obstructed access to territory and the right to asylum by prioritising and funding the ‘hotspot’ containment system, accelerated procedures, detention, deportations, border militarisation and externalisation through deals of questionable legality with third countries; as well as by prosecuting migrants and solidarity actors in a manner that successfully obscures Europe’s own violent, imperialist role in many of the reasons people migrate.
The absence of serious investigations, let alone practical steps to redress violations are a clear sign that collective expulsions form part of a Greek and European migration policy: instrumentalising human suffering in acts of spectacular state violence for the purpose of deterring migration, at any cost.
In this context, it is important to ask what justice might look like for survivors of crimes against humanity in the Aegean, many of whom experience ongoing psychological trauma and distress as a result of these crimes. Survivors who have been in contact with the Legal Centre Lesvos have spoken about justice in terms of being able to safely reach Europe. Justice for collective expulsions as crimes against humanity must therefore include safe and legal routes to Europe, as well as defunding, demilitarising and dismantling Europe’s violent border regime.
*******************************************
Από τον Μάρτιο του 2020, οι ομαδικές απελάσεις στο Αιγαίο έχουν μείνει ατιμώρητες.
Η νέα αναφορά του Legal Centre Lesvos συνεισφέρει στην αύξηση των αποδεικτικών στοιχείων, στην κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, στις εκθέσεις της κοινωνίας των πολιτών και σε άλλες έρευνες που έχουν τεκμηριώσει πώς οι ελληνικές αρχές εγκαταλείπουν σκόπιμα και συστηματικά εκατοντάδες μετανάστ(ρι)ες στη μέση του Αιγαίου, χωρίς τη δυνατότητα να καλέσουν για διάσωση, σε αχρηστευμένες, χωρίς κινητήρα λέμβους και σωσίβιες σχεδίες. Περαιτέρω η παρούσα έκθεση προορίζεται να χρησιμεύσει ως πηγή σχετικά με τους επιζώντες ομαδικών απελάσεων και φορέων αλληλεγγύης.
Σε συνέχεια της πρώτης αναφοράς του Legal Centre Lesvos, η παρούσα βασίζεται σε στοιχεία που παρείχαν περισσότεροι από πενήντα επιζώντες ομαδικών απελάσεων και υπογραμμίζει τον εκτεταμένο, συστηματικό και βίαιο χαρακτήρα αυτής της επίθεσης κατά των μεταναστών. Πέρα από τις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς, ευρωπαϊκού και εθνικού δικαίου κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η παρούσα αναφορά υποστηρίζει ότι τα χαρακτηριστικά του modus operandi των ομαδικών απελάσεων στο Αιγαίο ισοδυναμούν με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με τα όσα ορίζει το άρθρο 7 του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Κάντε κλικ εδώ για ολόκληρη την αναφορά (στα αγγλικά)
Παρά τις αδιάσειστες αποδείξεις ομαδικών απελάσεων στο Αιγαίο, η εθνική και ευρωπαϊκή κοινότητα κάνουν τα “στραβά μάτια”, αποτυγχάνοντας να φέρουν τις αρμόδιες ελληνικές αρχές προ των ευθυνών τους, πόσο μάλλον άλλους φορείς που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στις ομαδικές απελάσεις. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συντάχθηκε με τις βίαιες πρακτικές «διαχείρισης συνόρων και μετανάστευσης» που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα και επισφράγισε την υποστήριξή της με σημαντική οικονομική και υλική βοήθεια. Στο πλαίσιο της πανδημίας COVID-19 που εμπόδισε την Ελλάδα να πραγματοποιήσει «επίσημες» απελάσεις στην Τουρκία, οι ομαδικές απελάσεις λειτούργησαν ως ανεπίσημη εφαρμογή της συμφωνίας «ΕΕ-Τουρκίας» και άλλων διμερών συμφωνιών επανεισδοχής με την Τουρκία, οι οποίες αποτελούν μέρος της προσπάθειας ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης.
Είναι τόσες πολλές οι φορές που τόσο νομικές όσο και οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν απαριθμήσει και καταγράψει τέτοιου είδους παραβιάσεις. Παρόλα αυτά έχουν αντιμετωπιστεί με εκκωφαντική σιωπή και αδράνεια, τρανό παράδειγμα της ελληνικής και της ευρωπαϊκής ευθύνης για τις ομαδικές απελάσεις. Μια τέτοια αδράνεια αποκαλύπτει πώς οι ζωές των μεταναστ(τρι)ών αντιμετωπίζονται όλο και περισσότερο ως αναλώσιμες, με έναν τρόπο που προσιδιάζει ιστορικά με τη διάπραξη θηριωδών εγκλημάτων.
Παρόλο που η συστηματική βία των pushbacks στο Αιγαίο είναι σκανδαλώδης, είναι ταυτόχρονα η λογική κατάληξη ενός απάνθρωπου και τιμωρητικού ευρωπαϊκού συνοριακού καθεστώτος, που εμποδίζει συστηματικά την πρόσβαση στην επικράτεια και το δικαίωμα στο άσυλο, που προτεραιοποιεί και χρηματοδοτεί το σύστημα περιορισμού σε «hotspot», κράτησης, απελάσεων, στρατιωτικοποίησης των συνόρων και αναπομπής, μέσω συμφωνιών αμφισβητήσιμης νομιμότητας, σε τρίτες χώρες. Ταυτόχρονα το ίδιο σύστημα διώκει τους μετανάστ(ρι)ες και τις οργανώσεις αλληλεγγύης με τρόπο που θολώνει τον βίαιο και ιμπεριαλιστικό ρόλο της Ευρώπης ως προς τις αιτίες μετανάστευσης.
Η απουσία εμπεριστατωμένων ερευνών, πόσο μάλλον πρακτικών βημάτων για την απόδοση ευθυνών όσον αφορά στις παραβιάσεις, αποτελεί σαφές σημάδι ότι οι ομαδικές απελάσεις καθίστανται μέρος της ελληνικής και ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και εργαλειοποιούν τον ανθρώπινο πόνο με πράξεις ωμής κρατικής βίας με σκοπό την μείωση των μεταναστευτικών ροών, με οποιοδήποτε κόστος.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσε να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους επιζώντες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στο Αιγαίο, πολλοί από τους οποίους βιώνουν μέχρι και σήμερα ψυχολογικό τραύμα ως αποτέλεσμα αυτών των εγκλημάτων. Οι επιζώντες που έχουν έρθει σε επαφή με το Legal Centre Lesvos μιλούν για την ανάγκη ύπαρξης ασφαλούς διόδου προς την Ευρώπη. Η απόδοση δικαιοσύνης για τις ομαδικές απελάσεις ως εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας πρέπει να περιλαμβάνει τη δημιουργία ασφαλών και νόμιμων οδών προς την Ευρώπη, καθώς και την αποδυνάμωση, αποστρατιωτικοποίηση και διάλυση του βίαιου συστήματος των συνόρων της Ευρώπης.
Press contacts / Στοιχεία επικοινωνίας υπεύθυνης τύπου:
Marion Bouchetel, marion@legalcentrelesvos.org, + 30 697 761 9003 (French, Spanish, English)
Natasha Dailiani, natasha@legalcentrelesvos.org, +30 694 425 1704 (Greek, German, English)